FORUMPIROTECHNICZNE.PL

[crave]

1. gdzie znajdziez butelkę o idealnych wymiarach
2. zapomnij o łatwo wychodzącym pręcie, olej/masło/smalec itp. tu nie zawiele dadzą.

[Zbigniew]

1. Ucinamy butelke z obydwu stron. Tniemy ją z gory na doł , skladamy do porzadanej srednicy i zaklejamy tasma. na dole kartonik przylepiony do nowopowstalej srednicy i na to patyk/pręt.
2. Skoro próbowałeś i nie wyszło, to szkoda, ja tak tylko pomyslalem....

[pablo]

[crave]

Taśmy teflonowe używa się do uszczelniana rur - biorąc pod uwagę to, że w rurach do ciepłej wody mamy gdzieś 60c, to nie powinno być problemu - sorbitolkę najlepiej formować lekko zastygniętą, wtedy nie klei się tak bardzo.

[yetihehe]

Taśma teflonowa jako tako poddaje się działaniu płomienia zapalniczki. Ale nie powinno się z nią nic dziać poniżej 200*C. Dopiero przy 260 zaczyna się zmieniać w formę krystaliczną, przy 320 się rozkłada. Nie topi się.

[crave]

Tylko z taśmą jest jeden problem - trzzeba by ją przykleić do trzpienia - jest b. delikatna. Chyva, że ktoś widział samoprzylepną taśmę teflonową

[pablo]

[szpaner]

taśmy teflonowe jak najbardziej są białe i używa sięich do uszczelniania rur, poza tym po owinięciu ich do okoła czegoś trzymają się cąłkiem całkiem biorąc pod uwagę fakt, że nie ma tam kleju

reszte dopowiedz sobie sam

[maslak666]

[crave]

Ja mam nieco inną metodą - jakoś daje rade, ale czasami nie wychodzi za 1. razem i segment trzeba przetopić.

Otóż - najpierw wlewam do formy paliwo, wkładam do zamrażarki na 8 minut, potem przebijam na wylot trzpieniem (pomagając sobie "walcem centrującym"). Trzpień smaruje olejem - pomaga, bez tego sorbitolka się przykleja do trzpienia, a mrożenie i cała reszta operacji mija się z celem.
Jak już przebije na wylot, ubijam jeszcze dookoła, potem kręce trzpieniem aby się nie przykleił. Wyjmuje trzpień, wyjmuje walec centrujący i wkładam do zamrażarki.

Tyle, że raz na jakiś czas paliwo przykleja się do trzpienia i nie da się go wyjąć nie uszkadzając pow. kanału. Poza tym jest OK i właściwie metoda nie jest zła. Prawdopodobnie musze lepiej wypraktykować czas trzymania paliwa w zamrażarce, aby uzyskać odpowiednią konsystencję.


Używając mojej metody, przebijanie trzpieniem owiniętym taśmą teflonową mija się z celem (taśma się zsunie). Ale w przypadku, gdy wlewamy paliwo do rurki z już przygotowanym trzpieniem, metoda może się sprawdzić.

[Arkadiusz]

Dla chcących zbudować silnik z neutralnym profilem p = p(t) jest i taka propozycja mająca sporo zalet. Wysoka gęstość ładowania silnika, niska trudność w zrobieniu jednej laski paliwa ( na plastycznym paliwie ) niż dwóch lub więcej.




Paliwo w kształcie walca, zewnątrz inhibitowane. Jeden kanał. Ale .............. koniec paliwa nadcięty w poprzek o szerokości delta na głębokość L1. Mogą być nadcięcia na 2 końcach.

Dzięki temu uzyskacie praktyczny i tani sposób na paliwo palące się neutralnie . Wykres 1 - profi ciśnienia dla laski z kanałem bez nadcięcia, 2 - profil dla części nadciętej.

Sumarycznie jest jak widać.


Miłego dnia A

[Hack]

Interesujace rozwiazanie. Wymaga jednak dobrej izolacji scianek korpusu bo jak widze wystepuje tutaj dlugotrwaly kontakt gazow ze sciankami.Analogicznie wyglada to ze stozkiem w czesci ziarna polaczonym z kanalem.Ostatnia uwaga dotyczy tez ziarna ze stozkiem.

[jaskiniowiec]

Z tą izolacją tak bym się nie przejmował, chyba że ma się do czynienia z wysokotemperaturowymi paliwami HP. W końcu w klasycznych ziarnach "bates" też ogień operuje po ściankach. Pewnym problemem jest tu raczej możliwość ukruszenia się kawałków paliwa, oderwanie się resztek paliwa od ścianek korpusu. Moim zdaniem jednak ryzyko duże nie jest i sprawa jest do wykorzystania. Przy tym układzie paliwo można zaizolować korpus tylko na...połowie długości. To już zaleta. Zakończenia stożkowe są do wykorzystania, ale przy krótkim ziarnie paliwa. Inaczej trzeba mieć długi kanał przy niewielkiej długości ziarna paliwa pod koniec paliwa. Łatwo sobie za symulować stosunek tych długości dla utrzymania stałej powierzchni. Dane wychodzą niezbyt realne. Osobiście stosowałem coś pomiędzy, tzn ziarna "bates" ale nie tworzyłem przerw między ziarnami, gdyż każde ziarno miało zakończenie stożkowe. Dzięki temu mogłem bezproblemowo pakować ziarno na ziarno nie obawiając się o zapalenie się ścianek bocznych. Jest pewien zysk na powierzchni, więc można stosować ziarna ciut dłuższe niż by to wychodziło z klasycznych wyliczeń dla "bates". Dla paliw gorących niestety zostaje prawie wyłącznie kana gwiazdowy (i różnej maści kombinacje pochodne). Jest jeszcze ładunek teleskopowy, ale to już do sporych silników, przy dużej średnicy korpusu, a i tak nie można sobie pozwolić na zbyt długi ładunek, ze względu na ryzyko pękania ładunku centralnego i masę kłopotów natury technologicznej.

[Arkadiusz]

Produkty spalania( PS ) w silniku oddziaływują na jego warstwę izolującą w sposób zależny od tego gdzie się ta izolacja znajduje czyli w jakiej strefie a podzielono je umownie na trzy :

a.nieruchoma ( brak przepływu, gazy jakby były „przyklejone” do izolacji czyli ścianki silnika,

b.przednia ( od strony zatyczki ) dla której prędkość przepływu wynosi do 50 m/s,

c.tylna ( dno od strony dyszy) , prędkość przepływu V = 300 – 350 m/s,

d.poddźwiękowa – stożek wlotowy ( - V = 350 do prędkości dźwięku ( w gazach ! ),

e.krytyczna dyszy,

f.naddźwiękowa ( stożek wylotowy ) – V do 2800 m/s

Zadaniem termicznej izolacji jest :

a.dla pierwszych trzech stref ochrona przed zbyt silnym nagrzaniem.

b.dla trzech ostatnich stref zachowanie geometrii ochranianego elementu ( np. średnicy krytycznej dyszy ).

Oddziaływanie PS na ściankę silnika jest złożone.

Procedurę liczenia mogę podać tylko na co to komu . Znacznie prędzej izolację dobierzemy doświadczalnie.

W silnikach Olusia ( paliwo palące się całą powierzchnią ) , z masą plaiwa 120 gram, nie zaobserowowałem aby "żar" uszkodził korpus. Bywało, że widać było nie naruszoną strukture ścianki tuleii papierowej. Często to obserwowałem przy większych silnikach.


A.