FORUMPIROTECHNICZNE.PL

[ŚciArwA]

co na to fahcowcy, zeby zzrobic dyszke drewniana, nasaczona szklem wodnym i pomalowana srebrzanka?

na buteleczce od strbrzaki napisano "stosowac do malowania powierzchni narazonych na dzialanie wysokich temperatur"

koncepcia na podstwie polaczenia mysli technicznych aspiryny i mojej.


pozdro

[yetihehe]

Niewypali, a raczej w tym przypadku wypali. Posamrowałem szkłem wodnym dyszke z gipsu. Po nocy suszenia była cudna. Po kolejnych dwóch dniach na piecu całe szkło schodziło za potarciem palca. poza tym tak cienka warstwa srebrzanki nie uchroni drewna przed spaleniem. Spróbuj nasączyć kawałek drewna szkłem i pomalować srebrzanką, potem trzymaj nad płomieniem kuchenki gazowej. To powinno być dobre porównanie, bo w rurce metalowej(otwartej) spalałem proch i nagrzewała sie do czerwoności. Po wszystkim była troche zgięta(stała na początku prawie pionowo).

[Xardas]

Srebrzanka jest do malowania części silnika. Zawsze jak ja kupowałem to było napiszane, że wytrzymuje do 300*C. Więcej nie potrzebuje, bo i tak silnik jest chłodzony i zazwyczaj nie osiągnie tak wysokiej temperatury.
Paliwo rakietowe chyba spala sie w "troche" wyższej temperaturze nić 300*C.
Dlatego to ze srebrznką to z góry przegrany pomysł. Ale to ze szkłem wodnym może być jak sądze (nigdy nie testowałem).

[aspiryna]

Srebrzanka (którą dotychczas używałem do odzyskiwania pyłu AL (potrzebny jeszcze rozpuszczalnik nitro, strzykawa i cierpliwosć)) wytrzymuje 500 st. C. Ja chciałem kiedyś użyć takiego kitu do kominków, podobnierz wytrzymuje 1500 ale się nie sprawdził bo jego utwardzanie przebiegało podczas powolnego rozgrzewania kominka i dopiero po jakimś czasie wygrzewania w 500 st. C uzyskiwał pełną twardość (czego jednak w feworze zakupu nie doczytałem na opakowaniu w sklepie), nie był jakiś b. drogi jedno opakowanie starczyłoby pewnie na 200 małych silniczków. No ale się nie sprawdził.
Myślę teraz nad takim uszczelniaczem do rur dziurawych tłumików samochodowych, jest na stacjach benzynowych.
Kupię jutro (ale najpierw poczytam co na opakowaniu ) i dam znać co z tego wynikło. Myślę, że raczej "na tak" - z założenia powinna wytrzymywać te same warunki co panujące wewnątrz SR: wysoką temperaturę i ciśnienie...

[ŚciArwA]

i jeszce jeden plan na dyszke
otoz jezeli ktos ma "dostep: do mysliwego jakiegos, ktory z kolei strzela to ptakow ze srutu, to powinien miec luski od tych naboi ze srutem
otoz biezemy juz zuzyty naboj, w imablo czy cos w tym rodzaju gwozdz i "pyk" mloteczkiem w gwozdz przez co wybijamy splonke(przez wybiciem MUSI byc zuzyta ). powstajue otworek srednicy ze 4mm. wystarczy to jeszcze jakos zasadzic do sr i jedziemy

mysle ze plan bylby dobry, gdys luska jest ze stali. mozna by ja np ponacinac, zasadzic na zewbnatrz sr i uszczelnic ... czyms... niewiem sam czym jeszcze


pozdrawiam

[Etanol]

Nie uzywam metalowych elementow. Dysze nie wklejam ale wykonuje rownoczesnie z rakietka. Robie tylko male rakietki, wiec nie wiem, czy sie w duzych tez tak da.
Pozdrawiam!

[JoY]

Ty niepisz ze robisz tylko napisz jak robisz. Najlepiej zailustruj jakims zdjeciem.

[Etanol]

[zebik]

Witam

Piszą bo może kogoś to zainteresuje. Od niedawna bawię się w robienie rakietek ale mam już pewne osiągnięcia w produkcji dyszek.
Najpierw stosowałem zaprawę szamotową + wikol + szkło wodne (1:1), ale ciężar tego jest jak na razie za duży do siły mojego paliwa (PCZ. typ Amator bez wzbogacania). Innym problemem jest pękanie przy większej średnicy korpusu. Eliminuje ten fakt smarowanie szkłem wodnym w trakcie wysychania- ale i tak pojawiają się małe pęknięcia. Mieszanka jest mocna ale po długim schnięciu – nie wypala jej.
Kolejnym typem dyszki jest zrobienie jej równocześnie z produkcją korpusu (aby stanowiły jedność – eliminuje to odstrzelenie dyszki). Jest to pomysł Pirotechmana ale troszkę zmodyfikowany. Tak wiec: bierzemy kartę papieru A4 i jakiś walec (tzn. coś na co będziemy nawijać papier), np. rurka lub kołek drewniany. Średnica dowolna. Przygotowujemy mieszankę Wikol + szkło wodne 1:1 lub nieco więcej szkła (po pewnym czasie robi się taka galaretka więc trzeba rozcieńczyć). Nawijamy kartkę na matrycę (rurka), pierwsze owinięcie powinno być na sucho (żeby łatwiej wyjąć), następnie smarujemy papier za pomocą pędzelka mieszanką klejącą i skręcany. W zasadzie to rolujemy mocno dociskając dłonią w celu pozbycia się nadmiaru kleju (na starej desce do krojenia).
Kiedy całość jest jeszcze mokra wyciągamy ze środka rurkę i w odległości ok. 20 mm od krawędzi korpusu zaciskamy za pomocą mocnego sznurka tworząc przewężenie (dyszę). Sznurek pozostawiany obcinając końce i zasmarowujemy mieszanką klejącą. Pozostawiamy do wyschnięcia. Z moich doświadczeń wynika, że ilość owinięć nie powinna być mniejsza niż 7 (warstw papieru). Średnicę dyszki modyfikujemy przez mocniejsze zaciśnięcie sznurka. Masa zestawu korpus + dyszka jest nieporównywalnie mniejsza od zastosowania szamotu, a w dodatku się nie przepala (na razie robiłem tylko ze śr. wewnętrzną korpusu 25 mm- możliwe, że przy większej przepali). Paliwem jakie stosuję jest PCZ. Amator prasowany z kaponem – co prawda lot jest anemiczny ale lata i oto chodzi.
Kupiłem ostatnio sylikon żaroodporny (duża tuba za jedyne 11 zł), ma wytrzymać 1200 stopni. Zrobiłem dwie dyszki jedna sam sylikon a druga z dodatkiem szamotu. Teraz schną za jakiś czas będę testował i napiszę jak poszło.

Ps Ale się rozpisałem następne posty będą bardziej zwięzłe, ale starałem się żeby dobrze to opisać.

[yetihehe]

A ja tylko o jednym i do znudzenia. Najlepszym materiałem na dyszki jest szkło wodne z cementem(ja używam kleju do kafelek). Mieszamy tak, żeby się na powieszchni nie stworzyła warstewka samego szkła(podczas schnięcia się kurczy i wychodzi popękana jednej strony), najlepiej szkło:cement 1:3. Najpierw ubijam paliwo, na tym stawiam walec o srednicy wewnętrznej docelowej dyszki, potem zalewam to mieszaniną. Suszy się(wiąże?) 2 dni, potem jest twarde jak kamień, saletra potasowa paląca się przez 2 minuty w rakiecie(próba statyczna, kiepskie paliwo) nie naruszyła. Z klejem do kafelek jest jeden problem, że w środku tworzą się małe pęcherzyki powietrza. I tak jest pewnie mocne jak szamot.

[yetihehe]

A co myślicie o zrobieniu korpusu rakiety z kartek posmarowanych zamiast klejem, szkłem wodnym? Powinno być mocne i żaroodporne. Ale nie wiem.

[ŚciArwA]

a moze zmieszac szklo i klej i tym kartki kleic?

[henry]

Z tym WIKOL'em mozesz sprobowac, ale nie obiecuje efektow
A dysze mozna zrobic ze sproszkowanej kredy zarobionem krzemianiem sodu. Uzyskuje sie wtedy szybko schnacy kit, ktory daje bardzo twarda mase.

[yetihehe]

Spróbuj zarobić gips szkłem wodnym. To dopiero szybko twardnieje, nie zdążysz porządnie wymieszać, już będziesz miał kawałki. A tak na poważnie, to dobry jest też cement ze szkłem wodnym, ale się lubi skurzcyć, więc szkła mało. Z kolei, jesli dasz dużo szkła to jest bardzo twarde. Ale wtedy uwielbia się kruszyć. Proponuję cement:szkło 3:1. A z tą kredą muszę spróbować. Dzięki za pomysł.

[yetihehe]

[leszek]

A co myślicie o zrobieniu korpusu rakiety z kartek posmarowanych zamiast klejem, szkłem wodnym?

Według mnie to dobre rozwiązanie z conajmniej 2 powodów:
1. Decydujesz o średnicy silnika
2. Również o grubości ścianki
Sam stosuję tą metodę z powodzeniem. Silniki małe do d=12 mm robię tylko z papieru pakowego klejonego sz.w. Pasek o odpowiedniej szerokości nawijam na klocek drewniany z którego robię później głowicę i dyszę. Większe wzmacniam laminatem (kilka warstw tkaniny nasączone żywicą i dodatkowo owiązane mocną nicią lub sznurkiem). Klejenie najlepiej wychodzi na szybie a szkło rozprowadzam gąbką.
Pozdrawiam

[leszek]

[Gość]

Ja robie od niedawna dysze z korka od "wina" . Wierce w korku dziure i gotowe, jest bardzo odporna na wysoką temperature i sprawuje się bardzo dobrze. [/img]

[dziadek kermit]

[MICHAŁ]

a jakby tak poxipol ja już robiłem takie silniki i otwór w dyszy nie zmieniał swoich rozmiarów