FORUMPIROTECHNICZNE.PL

[maslak666]

Ano własnie - jak z masą rakiety?
Czy udało Ci siem wykonać model dokładnie jak zaplanowałeś (1,32mx0,09m)?

[dziadek kermit]

OOOOOO w toooooorbe
Szczęka na klawiaturze :[]
Po prostu piękna rakieta, gratuluję wytrwałości.

[Bartosz J.]

- Rakieta w chwili obecnej ma masę 2,2kg (bez spadochronu, lin oraz elektroniki)
- Długość całkowita wynosi 1,35m - wydłużyłem nieco głowicę, więc z stąd ta różnica... Głowica niestety została wytoczona w sosnowym drewnie - niestety, dlatego bo przy zastosowaniu innych materiałów masa byłaby mniejsza... Jeszcze w te wakacje planuje sprawić sobie porządną tokarkę (kupiłem już ją przez ebay.de), dlatego też moje przyszłe modele będą z pewnością bardziej zaawansowane technologicznie-materiałowo.
- W kwestii SR dla mojej rakiety nic się nie zmieniło - to działka Pana Arkadiusza

Ze startem nie spieszy mi się - wolę dopracować każdy szczegół tak, aby nic nie zawiodło - już teraz podjąłem pewne poczynania, aby nie robić wszystkiego w ostatniej chwili. Planuję, że dziewiczy start rakiety ZENIT odbędzie się z pewnością jeszcze w te wakacje - to tyle, co teraz mogę obecnie powiedzieć...

pozdrawiam

[jaskiniowiec]

Zwróć baczną uwagę na olinowanie i amortyzację spadochronu. Zerwania linek lub ich przepalenie to częste efekty przy lotach rakiet amatorskich. Sporo zależy tu od silnika, wyrzutni, wiatru....czyli od czynników które mogą zmienić tor lotu z bliskiego pionu na parabolę. W takich warunkach (lot po płaskiej trajektorii) wyrzut spadochronu odbywa się przy sporej prędkości modelu i jeśli model ważyć będzie koło 2,5 kg, to prawdopodobieństwo zerwania spadochronu jest spore.

[Arkadiusz]

Mam już dwa SR gotowe dla Jasieczqa ale :

1. Nie pochodzą one z seri fabrycznej bo takie nie są. Są amatorskie i na dzień dzisiejszy nie mam jeszcze 100 wiedzy na temat co ma być jak zrobione aby pewność działania SR była w okolicach 100 %.

2. Na temat SR mam obecnie mętlik w głowie . Nie wiem na co mam się zdecydować. Obecnie zassały mnie Bostery ale na jak dlugo .

3. Jedynie co mogę zrobić to dwa SR i jeden spalić statycznie. Jak wyjdzie ok to drugi będzie też "raczej" ok i takie podejście jest uczciwe. Daję z siebie maksa aby nie wcisnąć kitu.

4. Z uwagi na brak tak dobrego poligonu jaki ma ksard nastawię się jednak na mniejsze SR czyli te Bostery. Pracują efektownie, są proste w produkcji i na nich mam zamiar slimować kilka lotów rakiet. I to zawsze jak będzie mokro ( z uwagi na ogień z dyszy Bostera ). Bostery ponadto po explozji nie wypluwaja paliwa. I to jest plus na bhp. Czyli dopracować ( abym mógl być pewien, że będą poprawnie pracować i efektownie ) chcę SR Boster .


Miłego dnia A

[Bartosz J.]

...więc czekam z niecierpliwością na test - napisz tylko Pirotechmanie ile wynosi całkowita masa silnika oraz użytego paliwa. Mam jednak nadzieję, że ten SR znacznie przekroczy klasę H42

[Arkadiusz]

[maxlam]

[Bartosz J.]

Podaję przybliżony ciężar:
korpus PVC – 950g
głowica – 700g
łoże silnika – 200g
złączka członów – 200g
stateczniki – 100g

...i już mamy pad 2kg ;-|

[Mały]

[maslak666]

Hymmm... Skoro dyskusja zeszła na temat materiałów, to ja mam 2 pytania.

1. Dziwi mnie, że Wasze korpusy tyle ważą. Ja buduję rakietę MASLAK 'STING' (wkrótce założę osobny temat o niej) i mam korpus właśnie z rurki PCV - 800x50 - waży ok. 300g. Czemu Wasze są takie ciężkie?
2. Głowicę mam z drewna, bodajże śliwa - największe wymiary 130x50 - waży ok. 150g. Toć to nie tak dużo. To samo pytanie - czemu Wasze wychodza takie ciężkie?

Oczywiście, mowa o zupełnie innych średnicach, ale mimo wszystko rura troszkę ponad metr żeby ważyła 950g? Może nakładacie jakieś szpachle, albo macie rury grubościenne? A co do głowicy, zawsze wydawało mi siem, że sosna to jedno z lżejszych gatunków drewna...

[Arkadiusz]

[Gość]

Witam

[Arkadiusz]

[maxlam]

[jaskiniowiec]

Niedrogo. Dyneema jest bardziej elastyczną wersją Kewlaru. Ma zastosowanie w alpiniźmie, i wszędzie tam, gdzie trzeba małej masy i dużej wytrzymałości. Co jeszcze jest zaletą, jest mniej krucha niż Kewlar i dość odporna na temperaturę. Oczywiście nie tak jak stal, bo to w koncu tworzywo. Myślę, że w tej cenie mogę to polecić bardziej wymagającym rakieciarzom. Ale trzeba pamiętać o jednym, to że bardziej elastyczna, nie oznacza że jest jak guma. Jest to materiał który prawie się nie naciąga więc do spadochronów i tak wymagana jest odpowiednia amortyzacja.

[Arkadiusz]

[jaskiniowiec]

Skoro mowa o korpusach papierowych, to przypomnę tutaj stronkę pewnie znaną, ale zapomnianą: a mianowicie moje modele na fabryczne silniki. Zastosowanie tej technologii korpusu daje dość fajne wyniki. Wadą jest to, że średnio się to nadaje do dużych modeli. Za duzo roboty. Za to balsa (jak to pokazał Paul) się sprawdza. Tym niemniej drobna uwaga i wyjaśnienie dla Paula:
To, czy rakieta jest lżejsza czy cięższa ma znaczenie dla porządnych, wyczynowych modeli budowanych w celu uzyskiwania np. maksymalnego pułapu lub czasu lotu. W przypadku forumowiczów, startów na silnikach własnej roboty masa nie ma aż tak dużego znaczenia. Za to bardzo liczy się cena, dostępność materiału, prostota konstrukcji. Dtąd też popularność rur PCW na korpusy. Bo można to w miarę tanio kupić, bo dobrze się to obrabia, bo można do tego coś przykleić, bo ma się mało kłopotu a efekt jest dobry. Że ciężkie? Fakt, ale nie o bicie rekordów tu chodzi i duża masa nawet bywa pomocna, bo zmniejsza pułap. Ogranicza to wymagania co do wielkości poligonu i zmniejsza dystans, jaki trzeba pogonić za modelem. Bardziej ma tu znaczenie prawidłowość lotu i odzysku, niż osiągnięty wynik. Niestety nie rozwija się tu za bardzo dyskusja na temat modeli wyczynowych na silnikach fabrycznych. Bo to forum jest zaiste bardziej pirotechniczne niż modelarskie. Jest tu kilku modelarzy, którzy niejako poza konkurencją próbują sił w konstruowaniu własnych silników i dużych, pozaregulaminowych rakiet. Twoje doświadczenie i praktyka modelarska są dla Nas bezcenne. Więc tym chętniej widzę opis budowy korpusu rakiety Cirrus. Zaskoczyło mnie to, że na mokro można aż tak zwinąć balsę. Nigdy bym tego nie podejrzewał. Ale weź też pod uwagę, że w odróżnieniu od większości z Nas masz do dyspozycji pewien park maszynowy. Ja mam pokoik w bloku o rozmiarach 3/3m. I z narzędzi to wiertarkę i ręce. Dlatego też do modeli na silnikach pana S. zastosowałem takie rozwiązanie korpusu, jakie wydawało mi się dobre. Pewnie w przyszłości popróbuję z balsą. Ale jeśli będę robił jakąś większą rakietę na silniku właśnej konstrukcji, to pewnie i tak zdecyduję się na korpus PCW. Cięższy, ale prostszy i wygodniejszy. Dla takiego Hipersonala to już inna sprawa. Dla uzyskania właściwego stosunku mas konieczne jest wszystko jak najlżejsze. Dla modeli experymentalnych niekoniecznie.
P.S. Miałem w rękach Hipersonala. Robota perfeckt. Jestem pełen podziwu. Lekkie i wyjątkowo precyzyjne wykonanie.

[jaskiniowiec]

Masz rację, mając lekką konstrukcję mamy większe pole manewru. A te starty na wysokości 20 m o których piszesz, to efekt zbyt wczesnego robienia rakiety. Po prostu niedopracowany silnik. Czasem po prostu zapłon nie zagada jak trzeba. To są wszystko konstrukcje experymentalne. Ale widziałeś lot rakiety "Powiew". Niski, bez spadochroniku, ale....ładny. Mnie się podobał i tak. Osobiście i tak zwracam uwagę na w miarę niewielką masę.
P.S. Wiem, że można to robić prościej. W końcu zdarzało mi się tez robić modele. Ale sam pewnie doskonale wiesz, że mając inne możliwości teraz możesz robić szybciej, lepiej i dokładniej niż kiedyś. Przy braku tokarki nie ma co marzyć np. o dużych i precyzyjnych w kształcie i symetrii głowicach. Można to zrobić ręcznie całkiem nieźle, ale nie doskonale. To wszystko co pisaqłem, to tylko po to, byś popatrzył ciut innym okiem na te niektóre konstrukcje ciężkie, toporne, czasami wybuchające lub ledwo odrywające się do ziemi. Dooki nikomu nie dzieje się krzywda, jest ubaw

[Bartosz J.]

fot. gotowa wyrzutnia - detal przedstawia kształt prwadnicy