FORUMPIROTECHNICZNE.PL

[Gość]

Ostatnio zacząłem budować modelik rakiety BullPuppy , postanowiłem zasięgnąć języka bardziej doświadczonych modelarzy chciałbym poznać wasze opinie i propozycje dotyczące mojej konstrukcji .

Jest to ogólny zarys projektu do którego mam zamiar wprowadzić poprawki

Moim pierwszym problemem jest to iż model w powyższych proporcjach nie spełnia założenia :
1) Pole rzutu stateczników stanowi 44% pola rzutu powierzchni bocznej kadłuba na płaszczyznę wartość ta jest o wiele za niska
2) Sp wyznaczony przez spacecada nie dzieli pola powierzchni rzutu na dwie równe części

Nie chce powiększać dolnych stateczników , zależy mi też na górnych mimo iż będą one utrudnieniem co z tym problemem zrobić jaki będzie miało to wpływ na rakietę co proponujecie

Na pierwszy rzut oka widać że oryginał nie spełnia też tych warunków

[dziadek kermit]

Kłaniam się pięknie
Jest jeszcze jedno wjście z sytuacji, a mianowicie powiększenie tylnych stateczników, albo nawet ich wydłużenie poza tył modelu.
Aby zaś nie zaburzać wyglądu całej rakiety, stateczniki trzeba zrobić z przeźroczystego tworzywa, a na nich namalować te o rzeczywistym kształcie. Rozwiązanie takie jest stosowane w modelach rakiet pozbawionych stateczników, albo ze zbyt małymi statecznikami.

[Arkadiusz]

[PlMrLex]

Witam!
Jeżeli BullPuppy chce zbudować kopie to niema co kombinować z wyglądem i ze statecznikami, przeciesz to kopia. Jeżeli model nie będzie miał stabilnego lotu to jedyne co ci zostaje to kombinowanie z waga.
A co do przednich stateczników, to cos mi się wydaje ze w oryginale oni uczestniczyli w sterowaniu cackiem. Czemu bym tego nie użyć?? Ja wiem, ze lot rakiety nie trwa wystarczająco długo żebym można było tym się nabawić ale przy użyciu odpowiedniego silnika i sporej chęci można bym było podziwiać w 60% kontrolowany lot rakiety. Czemu w 60?? Bo niestety ciągiem silnika kontrolować w naszych warunkach niestety się nie da. Takie cos bym oczywiście „trochę” kosztowało ale w dni dzisiejsze jest dostępne mnóstwo pilotów o bardzo niskiej cenie i profesjonalnym wykonaniu (mi udało się kupić za 80zl, cyfrowy i z zasięgiem ponad 4km). Taki pilot sam posiadam, tylko ze jeszcze nie używałem w rakietach.
Powodzenia w budowaniu.
Pozdro PlMrLex.

[Gość]

Witam
Buduje model o ogólnej bryle (BullPuppy) dla ścisłości
Korpus - PVC , przegrody , głowica tylni stożek – drewno , usterzenie durAl takie materiały mam zamiar zastosować początkowo.

Model na pewno będę udoskonalał upodabniał do oryginału
drewno zastąpię PVC
usterzenie wykonam ze sklejki lub tekstolitu.
korpus zrobię z odchudzonej rury PVC

Napędem jest lekki silnik karmelkowy Al

Jedynym moim celem w początkowej fazie jest sprowadzenie modelu w jednym kawałku lot 100-150m całkowicie mnie satysfakcjonuje. Największym problemem konstrukcyjnym będzie wykonanie spadochronu zawsze mam z tym problem.

Co do mojego pierwszego postu martwi mnie geometria ale całą sprawę jeszcze raz przemyślę po zgromadzeniu wszystkich elementów w zasadzie brakuje mi tylko (podziału) a dla mnie w tej konstrukcji jest to serce modelu. Jeszcze nie zdecydowałem czy odrzucę samą głowice czy głowice z częścią korpusu

Chce zastosować problematyczną opcje nr.2 zawsze będę mógł powrócić do pomysłu z głowicą

[dziadek kermit]

Kłaniam się pięknie

[PlMrLex]

Całkowicie się zgadzam z Panem Kermitem! Nadajniki o standardzie europejskim 27Mhz dla rakiety się nie za bardzo się nadają. Ale są tez inne. Ja mam ze stanów na 75.64mhz są i na wyższych... Oczywiście to się nie dorówna do komputera w środku rakiety ale zawsze coś.
Chociaż i rakietami wojskowymi sterują podczas lotu w poszczególnych przypadkach ale transfer danych odbywa się na częstotliwościach od 1hz i wyżej, co w naszych warunkach jest raczej niemożliwe.

A co do rakiety to wydaje mi sie ze "nos" oryginalnej rakiety jest dluzszy nim ty masz. to sa szczeguly ale to ma wplyw na rakiete. tym bardziej jezeli to kopia.

[Gość]

Witam
Jak na tą chwile Projekt BullPuppy UMARŁ realia sprowadziły mnie na ziemie …
Przy tej masie silnika „niekorzystnym rozmieszczeniu środka ciężkości ” nie ma możliwości zbudowania modelu o bryle BullPuppy . Jednakże z elementów które już posiadam buduje coś takiego .

Fotka elementów

Z pierwowzoru pozostał tylko tylni stożek

[pessos]

Hmm Saud = Daus (od tylu czytajac) myle sie ?? chyba nie - zdradzila cie glowica z "dziurka"

hmm szkoda ze zrezygnowales z projektu ciekawie sie zapowiadal start

[PINOT]

[pessos]

Końcówka rzeczywiście nie teges , ale nie zmienia to faktu, że modele o takiej bryle są możliwe do budowy w warunkach amatorskich z bardzo dobrym skutkiem czyżby mieliśmy do czynienia ze zjawiskiem kiedy obliczenia idą w kąt a przechodzimy do skuteczniejszej formy sprawdzenia jaką est praktyka (to taka dygresja odnośnie postu zawierającego obawy nt. zbyt małej powierzchni stateczników)

[dziadek kermit]

Klaniam się pięknie

Piękna rakieta jednak model do wykonania trudny, a dowodzi tego zachowanie się rakiety po starcie.
Jednak jest niedostabilizowana bo poszła wyraźnie z wiatrem a nie pod wiatr. Można się przekonać po obejrzeniu pierwszych klatek filmu. Obrazek otwiera łącze do odpalenia filmu ze startu.
Prawdopodobnie użyty został silnik o dużej masie paliwa, bo dopiero po jego wypaleniu lot modelu był stabilny ( niestety jednak zgodnie z kierunkiem siły grawitacji )


trochę mi szkoda tego Faceta ale się chyba nie załamał skoro pokazuje to na swojej stronie

[PINOT]

Ja tam temu gościowi bardzo współczuję...tyle pracy, piękny model.
Co do sprawy wyważenia: w tej konfiguracji jak na grafie Spacecada na początku tematu rakieta mogła być bardzo trudna do wyważenia - juz mówię czemu (chodzi o pewne założenia użytkowe pocisku)...
Jak kiedyś złośliwie zauważyłem pociski wojskowe projektuje się odwrotnie niż rakiety amatorskie... tak, że najpierw się określa co ma w nich siedzieć i ile ważyć, potem jaki to ma mieć kształt (np. do jakiej komory, do jakiego podwieszenia ma pasować) a na koniec dobiera się stosowny silnik. Wynik tej pracy widać doskonale - pocisk jest zwarty, któtki, łatwy w transporcie i manipulacjach. Założę się, że 2/3 długości korpusu wypełnia potężny silnik o krótkim czasie działania, resztę - duża i ciężka głowica bojowa. Zakładam, że jest to pocisk typu powietrze-coś tam, więc w momencie zejścia z prowadnic samolotu spory procent silnika jest już wypalony, co dodatkowo przesuwa środek ciężkości do przodu. Do tego już z racji ruchu samolotu do przodu pocisk ma pewną dodatkową stateczność.

Rzeczywiście - robienie pionowo startujących modeli pocisków typu powietrze-coś tam nie może należeć do rzeczy łatwych....pewnie dużo łatwiej kopiować rakiety startujące pionowo z trwardego podłoża

[Gość]

[Arkadiusz]

Jak by kto miał problem z SR to podrzucę do testu

Tak naprawdę aby zrobić wojskowy pocisk rakietowy to najwazniejsze to jego przeznaczenie taktyczne. Potem robi się techniczne założenia i opracowuje teoretycznie. Przykładowo można umieścić MW wewątrz SR ( trzeci od góry )





i przy explozji mamy większą ilość odłamkow od fragmentacji samego SR. Rakietę opracowuje się razem z SR - na podstawie założeń taktyczno - technicznych. Nie ma tak ,że mamy zbudowaną wojskową rakietę a na końcu kumamy jak w to wsadzić ( i jaki ) SR. To jeden proces budowy rakiety.

Modelarze rakiet - fakt - mają gotowy zestaw SR i do nich budują rakiety. Za to my możemy pod daną rakietę budować SR. Najbliższy chyba pewnych SR jest ksard.


Pozdr. A

[Obserwator]

//-------------------

//-------------------

//-------------------

//-------------------

Pozdrawiam:wink: