FORUMPIROTECHNICZNE.PL

[Guderian]

Dorzuce mój pomysł... wydaje mi się dobry ale nie próbowałem i pewnie długo nie spróbuje :

1)Kupujemy kilka bombek choinkowych jednego rodzaju tak by były ok 1cm mniejsze od moździerza.
2)Do bombek wlewamy gips (dużo wody żeby sie dał wlać).
3)po zaschnięciu rozbijamy bombkę i zdrapujemy jej kawałki, mamy piękną forme na szelki (może być z "ogonkiem" [tam gdzie się wkłada zamocowanie bombki] - może sie przydać do tego, żeby lont lepiej zamocować / żeby dłużej sie palił.
4)Taką forme obkleić papierem pakowym albo gazetowym z wikolem i wodą. (Jeśli to by sie przyklejało do formy można dać 1 warstwe folii aluminiowej).
5)Jak wyschnie rozcinamy, wkładamy gwiazdki, lont itd, kleimy na rozcięciu.
6)Ponownie oblkejamy masą papierową, czekamy aż zaschnie i mamy piękną szelkę kulistą.

Z doborem właściwych bombek nie ma problemu, tyle ich jest. Nie kosztują tak dużo i możemy potem szybko robić duzo szelek (im więcej odlewów tym więcej szelek bedzie schło w jednym czasie). Sam wymyśliłem. Myśle że to dobry pomysł i warto na bombki wydac te kilkanaście zł...

Pozdro

---
Tak se jeszcze pomyślałem że można dodać żywicy chemoutwardzalnej do wzmocnienia szelki, co może być przydatne przy dużych średnicach ładunku.
---

[bono13]

ja robie szelki bardzo tanio ale zajmuje to troche czasu i roboty tez jest troche.
No wiec piłke tenisową obwijam folią spożywcza ( 1 warstwa) i na to naklejam paski papieru posmarowane wikolem z woda , po naklejeniu 4,5 takich pasków rozcinam to nozykiem to tapet i mam 2 półkule , robie odrazu takich pare , potem zostawiam to na noc do wychniecia . Po wyschnięciu wkladam do tego gwiazdki i ładunek rozrywający , a na złączeniu sklejam taśmą pakową. Mam już ładna kule. Takie coś obwijam znowu w folie spożywcza i jeszcze w kartki gazet posmarowane wikolem z woda, aż uzyskam kule pasująca do możdzierza. Po wyschnieciu mam mocne szelki. Wystarczy jescze potem wywiertac dziurke na lont i jest git
Troche to pracochłonne ale nie marnuje nawet piłki do tenisa a w praktyce jest to bardzo łatwa i przyjemna czynnosc.
Pozdrawiam

[Kris]

Witam,
A to nie prościej zastosować tzw. chochlę aluminiową stosowaną w dużych kuchniach. Faktem jest, że trzeba trochę poszukać aby znaleźć pasującą pod rury 75 mm - ale znaleźć mozna. Ja znalazłem pasująca pod 75 mm, oraz większą pod 100 mm. trzeba pamiętąc, że chochla musi mieć średnicę przynajmniej o 10 mm mniejszą (dojdzie grubość ścianek + klka milimetrów luzu). Chochlę traktujemy jako stempel wyciskający w gnieździe formę półkulistą. Gniazdo można wykonać nawet z betonu. Stosując wspomnianą chochlę + papier naklejony na chcochlę, uzyskamy półkulę. Z doświadczenia mogę zalecić posmarowanie zewnętrznej części chochli gorącą parafiną i wystudzenie jej - ułatwi to zdjęcie zaschniętej warstwy papieru (zdejmujemy na gorąco). Gniazdo gotowe, stempel (chochla) też, jeszcze tylko jakaś prasa i można zacząć działać. Przy produkcji seryjnej wygląda to nieco inaczej - trzeba zrobić tych gniazd przynajmniej 10 sztuk i tyle samo mieć stempli. Do tego stół, dwie kolumny - jako prowadnice płaskownika o grubości 10 mm, który będzie dociskał stemple. Na płakowniku jakieś obciążenie - lepiej dać dociskanie za pomocą śrub.
Masa papierowa z gazet nasączonych wikolem - trzeba dobrze wymieszać prętem, ponieważ mielenie zniszczy włókna i osłabi ścianki półkul. Ścianki o grubości 2 mm, pozostałe 2 mm dojdzie z okejającego papieru.

Po wyschnięciu, wyjmujemy stemple , przycinamy i zdejmujemy półkule.
Gwiazdki umieszczamy w każdej pólkuli oddzielnie np. przy samym brzegu półkuli (ring), lub jako tzw. drugą ściankę. W środek p.cz. np.w jakimś delikatnym woreczku (łatwiej składać półkule), lub nasypac prochu luzem - p.cz. w postaci ziarnstej lub tzw. łamany. Półkulę przykrywamy cieniuśka blaszką, odwracamy " do góry nogami" i kładziemy na drugiej takiej samej półkuli. Teraz tylko wyciągnąć blaszkę (delikatnie) i można oklejać papierem.
Opóźniacz można wykonać z wklejonej tulejki wypełnionej masą małogazową (nie przyśpieszającej wraz ze wzrostem ciśnienia) i prawie gotowe. Ja osobiście wolę jako opóźniacz zastosowac lont z Pionek (ścieżka prochowa w oplocie bawełnianym, całość w koszulce z tworzywa).
Jeśli będą potrzebne jakieś rysunki lub fotki to gdzieś jeszcze powinienem chyba coś mieć.
Pozdrawiam

[maxlam]

Witam dla mnie za wiele kombinowania jak na jeden raz szczerze najlepsze są najprostsze rozwiązania. Kiedyś pokusiłem się o rozebranie takiego ustrojstwa tam półkule zrobione są nie pasków czy jakiś wymyślnych wycinanek to po prostu krążki papieru co tworzy jednolitą strukturę bez słabych punktów i prostą w budowie dziś zrobiłem sobie dwa korpusy każda połówka składała się z trzech krążków papieru o grubości 1mm każdy nasączonych wikolem każdy krążek był większy od poprzednika o jakieś 2mm na promieniu wszystko to na bombkę choinkową z twardego plastiku o kalibrze około 62mm na koniec po uformowaniu półkuli opaska z drutu by końcówki się nie rozchodziły i gotowe. Prosto i skutecznie. tak jak mówiłem najlepsze są najprostsze rozwiązania.

[Artpi]

Diabeł tkwi w szczególach.


To już profi szelki z wyglądu, ciekawe jak działają Pozdrawiam Wiktors

Witam , mały opis do tej szelki , średnica 4” opóźniacz komercyjny jak widać fi 6 mm prędkość spalania 1 cm/s w tym przypadku dł 3,5 cm . Przy odpowiednim ładunku miotającym szelka osiąga odpowiednią wysokość , gwiazdki srebrne jak widać ładunek „ burst „ granulowany Pcz .Pomijam ilość użytych ładunków w sensie wagi bo każdy może mieć inne parametry. Np. Pcz z młyna kulowego , albo przegryzany to dwa różne typy itp.
Korpus jak widać nie z papieru gazetowego z wikolem a z dobrego kartonu grubość ścianki 2,5 mm , do tego dochodzi oklejenie i gotowe .
Pozdrawiam

Diabeł tkwi w szczegółach .

[Wiktor]

witam

Mugł byś coś dokładniej napisać o samym korpusie wygląda naprawde profi i myśę iz wykonany przy użyciu odpowiedniej formy, stempla i occzywiście prasy, lub być morze są to jakieś gotowe obudowy ochronne od "czegoś"


Pozdrawiam

[Artpi]

Witam , korpusy to moje wyroby , żadne kupne czy pozyskane w inny sposób . Może trudno w to uwierzyć ale to efekt bardzo wielu prób i poszukiwania odpowiednich materiałów, jak i samego sposobu wykonania . Faktem jest ze z formy , ale każdy musi własny sposób wypracować , wszystkie użyte materiały są do nabycia wystarczy dobrze poszukać .Z przyczyn oczywistych szczegółów wykonania nie podaje bo jak ciąć papier czy go kleić to chyba każdy potrafi. Jak ktoś już wcześniej na forum napisał , że poszukiwania to motor do działania , a podawanie na tacy to bar szybkiej obsługi.
Prezentujemy tutaj swoje osiągnięcia i podpowiadamy sobie jak pewne rzeczy można wykonać, aby taki efekt osiągnąć trzeba trochę zainwestować w narzędzia . Forma , praska ,czy młyn kulowy, czy roler do gwiazdek to podstawa, ale wiem ze w niektórych przypadkach to spory wydatek . A bez odpowiednich narzędzi ani rusz , cała reszta to materiały pomocnicze głównie kleje, papier a tego jest pod dostatkiem. Wiec tajemnicy nie ma , zostają tylko testy próby i wnioski jakie trzeba wyciągać aby eliminować błędy . Tak wiec jeśli nałożą się umiejętności , doświadczenie i wiedza to każdy do tego może dojść , tak samo jest z masami na komety , gwiazdki , czy inne wyroby , tylko trochę wprawy potrzeba.
Pozdrawiam

Diabeł tkwi w szczegółach

[pessos]

Hmm na moje oko to wykonanie wg autora pierwszego postu w tym temacie czyli dwa szablonu przesuniete wzgledem siebie nasaczone klejem i pod wczesniej wykonana prase ot cala philosophia

[Arkadiusz]

Czmu nie robicie korpusu jak proponuję ( pisałem o tym ) Czyli z gazetn na mokro ( z r-rem wikolu 50:50 ). Na kulce ze "sreberkiem" z piaskiem w środku . Po wyschnięciu kroicie kulę na 3/4 obwodu i rozchylacie. Sreberko z piachem wyciagacie i wyrzucacie. Macie super mocny i wytrzymały korpsu. Możecie też w nim wykroić otwór i piach wysypać.

Co do gwiazdek artpi - jakoś nie wierzę w to, że to Twoja robota . Mam pytanie. Co to za zaciemnienie ( przebarwienie ) na pewnym obszarze gwiazdeczki . Na moich gwiazdeczkach tez ono występowało i wiem co to było . No ale u Ciebie może być inaczej

P0zdr. A

[Artpi]

Nie wierzysz w to ze są aż tak dobre, i że nie da się zrobić domowym sposobem to co widać na fotce, i twierdzisz że mało prawdopodobne aby był to mój wyrób . Skoro piszesz że robiłeś podobne, i podobnie wyglądały to w czym problem ? Sadzisz że nikt inny nie potrafi zrobić dobrych gwiazdek. Potrzebujesz dowodu , a więc go masz tak jak widać gwiazdki są zrobione z srebrnej masy KNO3 --- 55 / Al pył –-- 15 / C pył ---10/ H3BO4 – 2 / Dex –5% /Alkohol – woda 40/60 masa jest dość mokra formowane są wstępne jako nie foremne kulki i wrzucane do suchej masy aby się w niej chwile obtoczyły .Po wyciągnięciu z suchej masy idą do dużej michy aby się dotoczyły , nadal maja dużo wilgoci, poprawił się tylko kształt , aby szybciej wysychały wysypane są na gazetę kilka warstw papieru . Papier gazetowy jak wiadomo w momencie stykania się z mokrym przedmiotem marszczy się w tym miejscu , a dlatego ze w skład masy wchodzi dekstryna czyli klej w czasie schnięcia minimalnie przykleja się do gazety . Po kilku dniach takiego leżakowania i po wstępnym stwardnieniu gwiazdki są zbierane do dalszego suszenia , stąd te odciski w postaci minimalnie wyrwanej powierzchni. Nie wiem jak ty suszysz , ale ja dalej suszę na sitach tak jak chinole ,latem w cieniu w przewiewnym miejscu , zimą tylko w ciepłym miejscu schną o wiele dłużej .Jeśli to cię nie przekonało to zapraszam na instruktaż , może ode mnie się czegoś nauczysz.Jak się dobrze przypatrzysz to na fotce widać też cylindryczne gwiazdki pompowane , i takie przystosowane kształtem do szelki cylindrycznej, graniastosłup o podstawie trójkąta to też mój pomysł i robota . Jeszcze co do korpusu to są dwie warstwy przesunięte względem siebie. Niestety gramatury ani normy zakładowej na papier nie znam , klej SWW 1336-433 , PKWiU 24.62.10-80.33.

Pozdrawiam .

Diabeł tkwi w szczegółach

PS Żydu gdybys uważnie czytał posty to byś widzał to co wyzej było napisane , lont komercyjy fi 6 mm , 1 cm/s ,cisnieniowy.

[Arkadiusz]

[Artpi]

Witam , wydaje mi się ze coś ci się pomieszało z tymi barwnikami .To co mam do zaoferowania jest w temacie” Trójsiarczek antymonu i inne” i nigdy nie wystawiałem barwników organicznych.

Napisałeś że „ Testowałem też dwa barwniki od artpiego. Reed i Yeelow. I kicha. A sprawdzić barwnik bardzo łatwo i PROFI by to zrobił . Próbkę 100 mg na łyżeczkę i na mały ogień. Jak barwnik ok to zobaczycie dym. Barwniki jednak testowałem lepiej. W mieszance KCLO3 z tiomocznikiem i jak pisałem KICHA.”

A jeśli już coś takiego piszesz to sprawdzaj co i od kogo kupiłeś , bo w tym momencie mnie oczerniasz bez powodu .

O ile pamiętam to jedyna rzecz jaką ode mnie masz to Sb2S3 który z resztą chwaliłeś i że bardzo ci jest przydatny w twoich testach to po pierwsze .Więc to co napisałeś powyżej jest nieprawdą . Akurat tak się składa że P2 ma moich kalka fotek właśnie z uzbrojonymi gwiazdkami , więc nie mów ze to co na fotce to kicha bo wszystkiego nie wiesz. I bardzo dobrze wiem ze masy na azotanach są trudniej zapalne zwłaszcza gdy maja sporo Al. Poza tym jeśli mówisz o wchłanianiu wilgoci przez te gwiazdki to nie wiesz jak ja zabezpieczam je przed wilgocią . Wytrzymałość gwiazdek na dekstrynie też poprawiłem przez prosty zabieg ,a mianowicie po całkowitym wysuszeniu gwiazdki są nasączane roztworem NCL ( nitrocelulozowy lakier ) w proporcji 50 % lakier 50% aceton . Jest to na tyle rzadkie ze gwiazdki wchłaniają roztwór przez kilka godzin , zabieg ten skutecznie zabezpiecza przed wilgocią i nadaje twardości po wyschnięciu ( całkowitym odparowaniu acetonu) .po tym zabiegu tak spreparowana gwiazdka idzie do masy uzbrajającej ( skład masy KCLO4 – 33 / Ba(NO3)2 --- 34 / Al. --- 10 / Sb2S3 -- 10 / NCL – jako lepiszcze ) masę doprowadzam do konsystencji niezbyt gęstego syropu . Gwiazdki obtaczają się w masie która do nich przylega i aby zapobiec sklejaniu posypywane są sucha masą . Wyglądają jak cukiereki w posypce czekoladowej (maja kolor srebrny) ale to nie koniec zabiegu , ponownie muszą wyschnąć aby ostatecznie można było je obtoczyć w masie na bazie Pcz. I jak poprzednio ( masa Pcz typowy skład + max 10% Sb2S3 i jako lepiszcze NCL do konsystencji syropu ) sposób wykonania jak wyżej . Dopiero teraz mamy w pełni uzbrojoną gwiazdkę z dwoma warstwami , którą możemy przechowywać bez obawy że wchłonie wilgoć . Piszesz także że te gwiazdki zapalą się tylko od Fb , i tu też jesteś w błędzie , ponieważ ja robię Pcz ziarnowany z dodatkiem Al. w masie. I taki kompozyt stosuje jako” bursta „ po co Al. to chyba wiesz .
A jeszcze wracając do P2 to no mnie zachęcił abym zrobił fotki i napisał co nieco o moich wyrobach i dzięki mu za to .Zresztą sam przyznał ze porady które mu przesłałem na PW o sposobie wykonania szelek polepszyły jego wyniki i zaoszczędziły wiele czasu. I jeszcze jedno jak już piszesz o NOWOLAKU to chociaż wyjaśnij że Nowolak nazywany dawniej IDITOLEM używany w pirotechnice jako jeden z składników do sporządzania mas oświetleniowych ,jako lepiszcze i składnik palny . Obecnie nazywany żywicą fenolowo – formaldehydową typu nowolakowego ( SWW 1262- 113) i według BN-65/6111-01 z późniejszymi zmianami ,termoutwardzalny i całkowicie rozpuszczalny w alkoholu etylowym to dlatego stosowany chętnie w pirotechnice wojskowej z względu na swoje właściwości . Więc nie zakładaj z góry ze ktoś czegoś nie wie, lub nie potrafi zrobić skoro masz tylko szczątkowe informacje, bo o bardzo wielu rzeczy wiem i nie chcę pisać z detalami , zresztą tak jak ty .Dobrze wiesz ile czasu w tym siedzę i czego można się nauczyć przez tyle lat , ja tez mogę napisać że w te 100 kg gwiazdek jakoś nie wierzę ,mam nadzieję że się rozumiemy, bo opisuje rzeczy jak ja to robię a że można to samo zrobić innym sposobem ,to inna sprawa każdy ma prawo wyboru .

Pozdrawiam

Diabeł tkwi w szczegółach .

[Arkadiusz]

[Artpi]

Witam , i nie zgadzam się z tym co piszesz . będę obstawał przy swoim i obalał moim zdaniem nie słuszne zarzuty , i każdy ma prawo wyrazić swoją opinie i dowodzić słuszności sowich założeń
Przepraszam że trochę nie na temat ale to wymaga wyjaśnienia właśnie w tym miejscu .

[Arkadiusz]

[Artpi]

Witam , i jak wcześniej pisałem wracam do opisu projektu budowy szelki kulistej , ale jak zawsze zanim każdy pomysł przekujemy w czyn musimy wybrać odpowiednie materiały .Jak powszechnie wiadomo szelki wykonane są z „papieru „ musimy mieć też odpowiedni klej , to podstawowe materiały .Lecz nie wszystkie ,bo potrzebne są jeszcze materiały i narzędzia pomocnicze , sznurek , lakier ,” zwykły papie „ itp. . Ale że ma to być szelka kulista , problem się komplikuje , bo trzeba wykonać półkule z „ papieru „ co nie jest łatwe . Komercyjne szelki są wyrabiane na prasach hydraulicznych , a w warunkach domowych musimy zrobić namiastkę matrycy , formy . Pozwoli nam to na przyspieszenie pracy i co najważniejsze utrzymaniu w miarę stałych wymiarów , czyli powtarzalność procesu i wyrobu .I w tym momencie forma jest najważniejszym i najtrudniejszym elementem do wykonania , oczywiście w zależności od użytego materiału na te formę i sposobu jej wykonania . Wielkość formy czyli średnica półkuli jaką chcemy otrzymać ma wpływ na cenę końcową samej formy i zużytego „ papieru „na gotowe półkule .Wiadomo tez powszechnie że szelka to nie tylko półkule , ale też odpowiedni opóźniacz , wszystko to co w środku siedzi , gwiazdki „burst „ okleina wykonana z „papieru „ itp. Tak to wygląda mniej więcej z grubsza w ogólnym opisie . W związku z tym ze każdy z tych elementów, papier , klej , forma , opóźniacz itp. wymaga obszernego opisania i wyjaśnienia różnic pomiędzy użytymi materiałami .I nie da się wyjaśnić tego w jednym krótkim opisie , bo jedna wykonywana czynność ma wpływ na drugą .Postanowiłem więc cały opis podzielić na kilka odcinków , które przynajmniej raz na dziesięć dni zamieszczę w tym temacie, o ile czas mi pozwoli na pisanie . Być może że w niedługim czasie uda mi się dołożyć do tych opisów fotki , bo nie wszystko da się opisać , a łatwiej będzie pokazać . Opisy te to moje sposoby wykonania , czyli jak ja to zrobiłem , choć wiem ze można to wykonać też innymi sposobami . Więc proszę nie piszcie odpowiedzi do moich. postów jako komentarzy , typu to jest źle, albo zrobiłbym inaczej itp. bo uznam, że to co napisałem nikomu nie służy i wszystko już wiecie . A więc niepotrzebnie się wysilam i marnuje swój czas , to taki mały szantaż z mojej strony . Myślę że mniej zaawansowani forumowicze znajdą w tych opisach coś czego nie wiedzieli , co pozwoli im uniknąć wielu błędów i zaoszczędzić czas .To na razie tyle, kolejny temat to szerokie pojecie „ papier” który możemy wykorzystać do naszych celów .

Pozdrawiam

Diabeł tkwi w szczegółach .

[Artpi]

Witam , jak wcześniej pisałem rzecz będzie o papierze, aby wykonać półkule do szelek musimy mieć odpowiedni „papier” a raczej tekturę .Jest takie określenie jak klasyfikacja papieru która określa cechy takie jak :
grupa – przeznaczenie papieru ,
rodzaj – cel użytkowy papieru ,
klasa – określa rodzaj surowca ,
gramatura – masa , waga 1 m2 papieru ,
format – wielkość i kształt arkuszy ,
rodzaj powierzchni – określa czy papier jest surowy czy uszlachetniany
W zasadzie dla nas najważniejszą cechą jest gramatura , czyli grubością papieru Aby mieć rozeznanie co jest czym to trzeba wyjaśnić że gramatura to waga 1 metra kwadratowego papieru ( 1m2 ) i tak papiery cienkie
do 28 g /1 m 2, to bibuły .
od 28 do 140 g / m2 to papier właściwy zwykły ,
powyżej 140 g/ m 2 to kartony , cienkie ,grube
dopiero od 600 g / m2 i powyżej mamy do czynienia z tekturami .
I tak na przykład 700 g/m2 ma grubość 1 mm
900 g/m2 ma grubość 1,5 mm
1200 g/m2 ma grubość 2,0 mm

Tektury które wykorzystamy do zrobienia naszej szelki , potrzebujemy tektury o grubości co najmniej 1 mm albo lepiej 1,25 mm . I aby uzyskać odpowiednią grubość ścianki szelki musimy skleić dwie warstwy przy małej szelce od 2” maksymalnie do 4” , a trzy warstwy przy większej szelce powyżej 4” . Ilość warstw jest zależna od grubości tektury jakiej użyjemy do szelki , i zalecanej grubości ścianki półkuli dla danej średnicy szelki .To tyle odnośnie gramatury i nazewnictwa ,co to jest bibuła, papier, karton ,tektura .Duży wpływ na jakość i twardość naszej szelki ma to jakiej” klasy papieru(28 do 140 g/m2) „ użyjemy .Dla nas jest jeszcze ważne określenie z jakiego surowca wykonano dany papier, tekturę . I tak klas jest dziesięć a surowce cztery 1 włókna szmaciane , 2 włókna celulozy drzewnej , 3 ścier drzewny , 4 włókna makulatury . Aby było łatwiej odróżnić klasy musimy wiedzieć ze „papiery szmaciane „ są bardzo wytrzymałe nawet namoczone są trudne do rozerwania . Celulozowe i na ścierze drzewnym ,wytrzymałe i średnio wytrzymałe ,w zależności od proporcji celulozy do ścieru i odwrotnie, i o różnej nasiąkliwości ,. I z włókien makulatury generalnie najsłabsze papiery , mocno i szybko nasiąkliwe rozdzierają się przy niewielkim pociągnięciu, z tym że tektury inaczej się zachowują z względu na swoją grubość. Istnieją różne sposoby wykańczania „papieru ‘ w sensie uszlachetniania powierzchni , lakierowane , laminowane , impregnowane i inne w zależności od przeznaczenia . Do wykonania naszej szelki potrzebujemy „ papieru surowego „nie powlekanego takiego co łatwo przyjmie klej i wsiąknie częściowo w jego porowatą powierzchnię . Tym właśnie charakteryzuje się przydatna dla nas tektura na półkule , i papier którym okleimy nasza szelkę .Generalnie papier i tektury mają kolor szarawy , brązowy . To tyle z grubsza teorii o paprze , z tych samych materiałów robione są szelki cylindryczne , wszelkiego rodzaju rurki , denka , itp. . Cała reszta to umiejętność dobrania grubości i wytrzymałości papieru .Używanie papieru zeszytowego , czy z gazet , czy tez toaletowego w tym przypadku nie bardzo się nadaje , bo nie uzyskamy zadowalającego efektu . W sensie naśladowania komercyjnych półkul , choć w niektórych przypadkach można uzyskać namiastkę dobrego wyrobu z dobrym efektem . Ale to inny temat , mam nadzieje ze choć trochę rozjaśniłem temat papieru , a raczej na co zwrócić uwagę przy doborze papieru i jak ważne jest dobranie tych cech . Następna cześć będzie o klejach i klejeniu .

Pozdrawiam

Diabeł tkwi w szczegółach .

[Zbigniew]

P2 to byla 2" na tekturkach i tasmie, a artpi mowi o 4" na takich samych tekturach i kleju. Wiec ja sie DZIWIE. A H3 na taka obudowe wlasnie jest za slaby... gdy zrobilem grubsze scianki to i na PCz huk byl ok.
PRzyczepilem się poprostu do dwoch tekturek 1mm do szelki 4"....

A co do szczegółow i niezbednego minimum... to jeśli wiedza o tym ze tektura zaczyna sie od 600g/m2 to minimum ? :> to sa wlasnie szczegoly( i dobrze) Myślę, że artpi w następnych postach wyjaśni moje wątpliwości...

[Arkadiusz]

Moim zdaniem większą wytrzymałość da papier cieńszy czyli więcej zwojów i wtedy automatycznie kleju. Gruby karton chłonie klej ( najlepsze są typu wikol ) powierzchniowo a do wnętrza zasysa wodę. Spróbujcie zrobić szelkę wybuchową ( salut ) z kulistym rozpryskiem iskier . Bez połkul tylko kula jako całość. Jako mieszanke piro dacie : KNO3/ Mg / + grube opiłki Fe : 55/45 plus 60 % Fe od masy piro .

Przypomnę zdjęcie jak to wygląda



FILM

Pozdr. A

PS. W szelce ważny jest właśnie bardzo wytrzymały korpus.

[Artpi]

Witam , to odpowiedz dla Zbyszka odnośnie grubości ścianki w szelce 4” , tak tylko dwie warstwy tektury 2 x 1,25 mm na korpus .Tak jak w oryginalnych z tym ze tektura tekturze nie jest równa pod względem wytrzymałości i twardości. Jak wiadomo kula jako bryła jest najbardziej wytrzymała pod względem przenoszenia obciążeń na swojej powierzchni. Dlatego korpus na szelki stanowi raczej solidną osłonę dla gwiazdek , półkule nie są z sobą fizycznie sklejone . To okleina zewnętrzna ma decydujący wpływ na wszystko czyli ilość warstw papieru na ostateczną wytrzymałość ( rozerwanie ) szelki i te grubości się dodają w sensie całego korpusu .Można zrobić półkule z większej ilości warstw cienkiego papieru ( kartonu , cienkiej tektury ), tylko po co się męczyć i wycinać tyle sztuk aby uzyskać zadowalający efekt, grubość ścian. Trzeba pamiętać że komercyjne są z prasy i to właśnie ten zabieg nadaje im sztywności , te dwie warstwy przesunięte są względem siebie .O oklejaniu jeszcze nie pisałem bo to nie ten etap , sam klej tez ma duży wpływ na całość , a skoro próbujemy naśladować oryginały to nie widzę powodu aby sobie utrudniać prace . Skoro Chińczycy stosują takie grubości to chyba wiedza co robią ,ale nic nie stoi na przeszkodzie aby robić inaczej .O ładunkach typu „ burst „ nie pisze bo to inny temat , cały dowcip to umiejętność dobrania grubości i wytrzymałości papieru , wraz z sposobem oklejania całość nabiera sensu i ujawnia się obraz tego co uzyskamy stosując powyższe dane .A jeśli stosujemy różne „ bursty „ do różnej grubości okleiny i różna jest wytrzymałość to i efekt rozrzutu będzie inny . i to właśnie trzeba umiejętnie dobrać . P2 się już o tym przekonał i jest z tego zadowolony mam nadzieję . każdy według własnych potrzeb dobiera parametry , no i trzeba wielu prób aby uzyskać powtarzalność efektu .