FORUMPIROTECHNICZNE.PL

[Criss]

Witam wszystkich !!
Postanowilem podzielic sie swoim problemm konstrukcyjnym ( mam nadzieje ze niejest to cos omawiane na innych tematach - bo jak narazie nei trafilem na to)

Chce zrobic rakiete pozbawiona statecznikow do odpalania z wyrzutni tubowej zamiast za pomoca preta.
Wiadomym problemem jes polozenie srodka ciezkosci wzgledem punktu parcia. niby najwygodneij konstruujac rakiete bylo by umiescic silnik z przodu rakiety zeby przesunac srodek ciezkosci do przodu.Wpadlem wiec na pomysl zeby wyonac taka rakiete ( jak na rysunku ponizej


Pomysl wydaje sie dobry .. srodek ciezkosci z przodu , punkt parcia z tylu ( po srodku korpusu ) ale gdzies tu musza byc jakies kruczki i nie wiem jakie . Martwi mnie sprawa dyszy bo na takiej dlugosci powinno spasc cisneinei dosc znacznie , przez zmiane prekroju i czy to nie wplynie na spadek ciagu , pozatym tuz za dysza czy nie powstana zawirowania i trubulencie w rurze ktore rowneiz zwolnia predkosc wylotowa gazow, a conajmniej uchotycznia ich kierunek.

dlatego wpadlem na modyfikacje



zrobienia otworow w korpusie (korpus jest nadal odcinkiem rury o tej samej dlugosci ale z dodatkowymi otworami ) tuz za dysza... to powinno zniwelowac zawirowania tuz za dysza, pozatym powinno zwiekszyc ciag w wyniku tego iz powietre z zewnatrz bylo by wciagane do srodka , pozatym gazy wylotowe byly by troche chlodniejsze co moze wydluzy zywot odcinkowi korpusu za dusza.

W zwiazku z opisanym powyzej mam pytanie :
czy ktorys z was bardziej doswiadczonych mial juz doczynienia z takim pomyslem albo zna sprawy areodynamiki i inne na tyle by wytypowac wystepujace zjawiska ?

i pytanie drugie.. odpalajac swoje silniki odpalam je od strony zatyczki jak wieksozsc osob sugeruje , ale szukajac materialow o silnikach napotkalem tylko metode odpalania od strony dyszy .. czy ktos moze mi powiedziec czemu ?

Pozdrawiam
Krzysiek
ps. mam nadzieje ze nie zduplikowalem jakiegos tematu

[jaskiniowiec]

Myślę, że wersja z otworami powinna zadziałać. Problem tylko w wystarczająco wytrzymałej termicznie rurze. Zawsze zamiast kombinować z rurą, możesz dociążyć górę silnika dając głowicę z cięższego materiału. Do stabilności wystarczy przecież przesunąć środek masy nawet tylko o niecałą wartość kalibru. Co do spotykanego zapłonu od strony dyszy, to zapewnie chodzi o klasyczne silniki modelarskie, które praktycznie zapalane są od strony dyszy, gdyż mają ładunki spalane "papierosowo" bez kanału.

[maxlam]

Z całym szacunkiem śmie się nie zgodzić jeśli chodzi o projekt z otworami wydaje mi się iż będzie to tylko stwarzać dodatkowe zaburzenia przepływu strugi to pierwsze po drugie wydaje mi się iż można by w takim projekcie zastosować inny sposób stabilizacji a mianowicie ruch wirowy w wzdłuż osi rakiety analogicznie jak stabilizowany jest pocisk pistoletowy itp.

[Criss]

[maxlam]

[dziadek kermit]

Kłaniam się pięknie
Zastosowanie otworów w ściance rury zaskutkuje zassaniem powietrza z zewnątrz. Ale nie jest to zjawisko niekorzystne ponieważ następuje wtedy wzrost siły ciągu samego zespołu.
Ciąg silnika zoosteje powiększony o składową wynikającą z masy zasysanych i przyśpieszanych wewnątrz rurki gazów ( powietrza ).
Układ taki jest znany i stosowany przez modelarzy budujących makiety idrzutowców, i nosi nazwę wzmacniacza ciągu.
Co do stabilnośći takiego agregatu to
trudno byłoby uczynić go niestabilnym
czyli po mojemu powinno latać ok

[Criss]

[jaskiniowiec]

Wydaje mi się, że najpewniejszym i najprostszym sposobem na stabilność jest jednak pomysł z "zasysaczem", czyli odcinkiem rury z otworami. Rysuneczek takiego modelu jak i specjalnej rury wzmacniającej ciąg do silników "Jetex" (zwany eżektorem), można znaleźć nawet w "Młodym modelarzu rakiet" Problem tylko w opracowaniu konkretnego rozwiązania rury, czyli wiadomo: długość rury, materiał, wielkość otworów...
P.S. Co do zasady działania takiej rury, to kto choć raz używał pompki wodnej ten wie. Co prawda tam ciecz porywa gaz, ale zasada jest ta sama

[Criss]

[yetihehe]

Moim zdaniem taka rura sama będzie się zachowywała jak jeden statecznik, po prostu będzie działać jak lotka, podobnie jak w śrucie A co do kształtu, to sądzę, że krawędzie dziury od strony silnika powinny być lekko zagięte do środka, a od strony rury mogą być lekko zagięte na zewnątrz, ale to może spowodować przy dużych prędkościach pewien opór. Jeśli krawędzie od strony silnika będą lekko zagięte, to przy dużej prędkości nastąpi zaginanie strug powietrza opływających silnik i więcej powietrza będzie wchodziło do rury, niż zassałby sam silnik przy prostej rurze.

[Criss]

[yetihehe]

Myślę, że można zagiąć o jakieś 15-20 stopni delikatnym łukiem (bez ostrych krawędzi zagięcia, bo będzie się struga odrywać). A jak zamierzasz wystrzeiwać z rury, to krawędzi od strony rury (tylnej) nie zaginaj.
Zasysanie owszem będzie w większości przez podciśnienie, ale jak się silnik rozpędzi, to będzie mu łatwiej zasysać powietrze, bo strugi opływające silnik będą się zaginać w kierunku dziury i wpadać do silnika, co dodatkowo zwiększy ilość zasysanego powietrza, a tym samym ciąg.
A co do topienia, to myślę, że zasysane powietrze będzie stanowiło pewną izolację między ścianami rury i płomieniem wylotowym.

Ja ostatnio wpadłem na pomysł, żeby środkiem silnika puścić rurę, żeby biegła od czubka aż za dyszę, z obu stron otwarta, wtedy gazy wylotowe zasysałyby powietrze z tej rury i na czubku tworzyłoby się podciśnienie, czyli efekt by był podobny do tej rury z otworami, powietrze sprzed silnika byłoby wykorzystywane do zwiększenia ciągu. Gdyby połączyć oba sposoby, ciekawe co by wyszło.

[Criss]